Week 8

Hoi allemaal,

In mijn vorige blog eindigde ik met dat we de hele maandag vrij waren in verband met het Ching Ming Festival. Heerlijk om weer eens een dag vrij te zijn en niets te hoeven doen. De dag stond voornamelijk uit films kijken, wasjes draaien, Skypen met het thuisfront en werken aan een deadline. Deze deadline was voor een vak uit Nederland dat ik moet inhalen zodat ik kan overstappen van specialisatie als ik weer terug kom uit China.

Verder was het deze week niet heel bijzonder qua colleges, al hebben we de komende weken wel een nieuw vak; Appreciation and Making of Chinese Handicraft. Het klinkt best leuk, maar het is eigenlijk gewoon handenarbeid van de basisschool. De eerste lessen bestonden uit het maken van ‘echte Chinese handicraft’. We hadden van te voren echt niet verwacht dat dat het maken van een scoubidou figuur was. Ja, dit is inderdaad die rage van 10 jaar geleden met die plastic touwtjes wat volgens mij echt niet uit China kwam. (Voor degene die het even niet meer weten zie de link: http://www.scoubiguide.co.uk/). Uiteraard hebben wij vroeger allemaal enorm aan die rage meegedaan, maar hier konden we gewoon weer opnieuw beginnen alsof het iets heel nieuws was. Het was best grappig om moeilijkere technieken te doen dan de docenten zelf kenden. Ik denk niet dat ze het heel erg konden waarderen ;)

Hier in Nantong zitten een paar, relatief super dure, restaurants waar ze westers voedsel serveren. Donderdag zijn we naar Captains Bar geweest waar we heerlijk hebben kunnen genieten van echte fajita’s en schnitzel. Na nog een paar drankjes in verschillende, veelal uitgestorven, kroegjes en een paar potjes poolen was er nog steeds niet veel interessants te beleven en dus tijd om naar huis te gaan. De donderdag avond bruist hier totaal niet, het studentenleven is ver te zoeken!

Aangezien we volgend weekend een lang weekend naar Shenzhen zullen gaan, besloten we deze week niet weer een weekend weg te gaan maar een dagtrip. Wuxi stond voor deze week op de planning en is voor Chinese begrippen een klein stadje hier in de buurt, maar heeft evengoed nog wel 5,5 miljoen inwoners. ’s Ochtends vroeg zijn we de bus in gestapt richting Wuxi. Na een busreis van twee uur kwamen we daar aan en hadden een aantal hoogtepunten op ons to do lijstje staan. De eerste was de grote Boeddha waarvan sommigen zeiden dat hij stond, sommigen dat hij zat en de anderen weer dat hij lag. Redelijk nieuwsgierig gingen we dan op pad naar de Boeddha. Wat wij van te voren niet wisten was dat de het park met de Boeddha buiten het centrum lag, en ver ook! Na nog een busreis van ruim twee uur in een gammel, stinkend, schraal plaatselijk busje kwamen we aan bij het park. Het park was echt massive groot maar wel heel mooi. Overal waar je keek waren verschillende gebouwen, pagodes, kaarsenstandaards, fonteinen, echt noem het maar op. Soms leek het net een kermis aan de hoeveelheid frutsels die er hingen. Gelukkig was de Boeddha niet moeilijk te vinden, hij torende boven alles en iedereen uit. Ik snap nog steeds niet hoe mensen hebben kunnen bedenken dat hij zat of lag, want het was overduidelijk dat hij stond.
Na het bezoek aan Boeddha zelf hebben we in het park nog een aantal andere gebouwen bezocht. Een daarvan moest een oude kerk voorstellen maar dan vanuit een ander geloof. Het gebouw was echter zo nieuw met overal LED verlichting en bewegende beelden, dat er eigenlijk niets authentieks aan was. De vloeren mochten zelfs niet beschadigd worden dus iedereen werd verplicht van die blauwe sokken over je schoenen aan te trekken. Je kan je wel voorstellen dat het gebouw niet heel interessant was. Hier zijn we dan ook redelijk snel weer uit gegaan en zijn we nog wat andere gebouwtjes in gegaan.

Uiteindelijk hebben we dit park weer verlaten en hebben we de bus terug gepakt richting het centrum. Het park was iets verder en groter dan verwacht dus eigenlijk hebben we de rest van ons lijstje moeten schrappen. Wel konden we nog even snel in wat kleine winkeltjes kijken. Ik weet dat ze hier rare gewoontes hebben als het aankomt op eten en etenstijden, maar bij een klein boetiekje sloeg het alles. We waren daar namelijk rond etenstijd, al het personeel dan tegelijk een grote bak stinkend voedsel wat ze in de winkel opeten. Een van het personeel bedacht dat ze mij wel even moest helpen bij het bekijken van de kleding en kwam dus al smakkend en slurpend met haar bak voer veel te dicht naast me staan en morste van alles over mij heen. Alles wat ik bekeek werd voorzien van een commentaar in het Chinees, heel nuttig dus. Het is echt zo ver van onze manieren af dat je je niet kan bedenken dat zij dit normaal vinden. Na nog even door het centrum gewandeld te hebben en ergens gegeten, moesten we helaas al terug naar de bus. De laatste bus vertrok al om 18.30 uur terug naar Nantong. De avond hebben we verder in stijl afgesloten in de plaatselijke club. Niet dat de club zelf nou heel erg leuk was, maar het zelf leuk maken scheelt al een hoop.

Zondag bestond de dag vooral uit uitslapen, stiekem ook een beetje uitbrakken maar vooral plannen maken voor komend weekend. Donderdag vertrekken we met de nachttrein naar Shenzhen, dus het is handig om alvast even wat plannen te maken voor wat we daar willen gaan zien en overnachten.

Al met al een niet heel spannende week, maar het is ook wel eens fijn om af en toe nog ergens uit te rusten. Volgende week waarschijnlijk een wat spannender verhaal!

Tot volgende week!