Week 15
Door: Laura de Haan
Blijf op de hoogte en volg Laura
02 Juni 2014 | China, Nantong
Nǐ hǎo!
In mijn vorige blog eindigde ik dat ik helaas nog maar 1 dagje samen met mijn broer had. Die dag is echt voorbij gevlogen. ’s Ochtends heb ik hem een rondleiding over de campus gegeven en heb ik een aantal plekken laten zien waar ik vaak heen ga. (De bakker, Starbucks en Zoo Coffee). Aansluitend daaraan hebben we een bezoekje gebracht aan een van de weinig culturele hotspots in Nantong, namelijk een toren die hol is van binnen. Zelf had ik die toren al vaak zien staan maar nog nooit van dichtbij bekeken, ook wel eens leuk om te zien. ’s Middags had ik college, dus kon ik Stefan mooi het gebouw, het lokaal en enkele docenten laten zien. Helaas volgde toen het moment waarop we afscheid moesten nemen en Stefan terug ging naar het vliegveld in Shanghai. Wel heel fijn dat hij zijn backpack heeft achtergelaten en mijn koffer met een deel van mijn spullen alvast heeft meegenomen terug naar Nederland. Dat scheelt weer een hoop ellende over een paar weken!
De rest van de week hebben we eigenlijk gewoon een standaard college week gehad. Verschillende bedrijfsbezoeken stonden op de planning, nog steeds uitdagend om allemaal te zien. Vrijdag moesten we voor het eerst een presentatie in het Chinees geven. Dit was toch wel even iets lastiger en vooral uitdagender dan verwacht. Na enige stress van te voren, vooral over de uitspraak van de vele, op elkaar lijkende woorden, viel de presentatie alles mee. Het ging beter dan verwacht en nu kunnen we eindelijk zeggen dat we kunnen presenteren in het Chinees!
Na de presentaties hebben we snel onze spullen ingepakt en zouden we de bus naar Shanghai nemen om vervolgens door te reizen naar Beijing. Omdat ik nog ergens tussendoor mijn paspoort op de ambassade in Shanghai moest ophalen, leek me dit een geschikt moment om even tussendoor te doen. Helaas liep het allemaal iets anders dan verwacht en kon ik de hele ambassade niet meer vinden. Helemaal gedesoriënteert en zonder paspoort heb ik terug moeten haasten naar het treinstation want de trein zou spoedig vertrekken. Uiteindelijk heb ik een enorme sprint moeten inzetten om van de ene kant van het treinstation naar de andere kant te gaan met een massa mensen onderweg. Ik stond versteld van mijn eigen energie daarin, met nog een paar minuten over heb ik de trein gehaald, hoezee! Eenmaal in de trein begon de treinreis van ruim 5 uur. Gelukkig kwam er snel een Harry Potter karretje langs die ons kon voorzien van de nodige treinbieren. Je bent immers een student of niet ;) Aangekomen in Beijing hebben we snel een hapje gegeten op het station en zijn we door gegaan naar ons logeeradres. Gelukkig hebben we hier de vorige keer ook geslapen en konden we het gemakkelijk vinden. Uiteraard zijn we daarna meteen de kroeg in gedoken gevolgd door verschillende discotheken. Als het uitgaansleven ergens in China wel leuk is, dan is het wel in Beijing. Wederom een top avond hier gehad.
De volgende ochtend viel het allemaal ook iets zwaarder dan verwacht. We zouden rond 10 uur vertrekken naar het Summer Palace, helaas hebben we deze deadline niet gehaald. Toen we eenmaal opgestaan waren hebben we maar besloten om uit te brakken op een terras met een heerlijke bagel met roomkaas en zalm (ja, die hebben ze gewoon in Beijing!). Uiteindelijk waren we rond 15.00 uur in Summer Palace, evengoed nog tijd zat. Summer Palace is echt een enorme aanrader, ookal ligt het iets buiten de stad zelf. Het park heeft een groot meer waar je over kan varen of om heen kan lopen en boven op een heuvel ligt het paleis. Helaas kan je het paleis zelf niet in, maar de tocht er naartoe en het uitzicht is echt heel mooi! ’s Avonds wilden we het iets rustiger aan gaan doen. Dat was de planning, al is het wederom niet helemaal gelukt. Heel wat shotjes later lagen we alsnog netjes om 01.00 uur in bed, want de volgende dag moesten we echt vroeg op!
In de ochtend zat de sfeer er al goed in. Met de Nederlandse vlag op zak zijn we vertrokken richting de verzamelplaats voor de pendelbussen. De busbieren waren we helaas vergeten, maar de vlag hebben we wel mooi opgehangen. Ruim anderhalf uur later kwamen we aan bij de Chinese Muur en kwamen de eerste beats ons al tegemoet. In Nederland heb ik al heel wat festivals gezien, maar toch gaat het hier echt op z’n Chinees. Zo zouden de eerste optredens om 13.00 uur beginnen maar het terrein voor het podium was lange tijd afgesloten (??). Daarbij kon je tot 16.00 uur geen alcohol kopen, alleen water of tonic JOEPIE! Gelukkig hebben we ons vermaakt bij het andere podium tot we naar het hoofdpodium konden. Ik weet niet hoe het ons gelukt is, maar bij het optreden van Don Diablo stonden we helemaal voor het podium met de vlag, zoooo gaaf. De sfeer was er goed, iedereen liep met vlaggen rond of had andere gekke outfits aan. Toch had ik het idee dat een groot deel van de Chinese bevolking niet weet hoe zoiets werkt en stonden daar op torenhoge naaldhakken, succes daarmee! Nederland was er goed vertegenwoordigd met Don Diablo, Afrojack en Armin van Buuren op het podium en Heineken als hoofdsponsor. Het festival was echt te gek, zo gaaf om een bijzondere mix tussen een festival en cultuur mee te maken. Helaas begon het halverwege de dag mega hard te regenen, alles en iedereen raakte doorweekt. Tijdens het schuilen ontstond er voor onze plek een enorm diepe kuil met water. Heel fijn om te zien hoe al die meiden met hoge hakken daar languit in de plas vielen. Maakte de regen toch nog een beetje goed ;) Toen het donker begon te worden, werd een deel van de Chinese Muur verlicht, zo bijzonder! Na de eind show van Armin was het tijd om terug te gaan met de bus, dat was een chaos. Niet duidelijk aangegeven welke bus wat is en iedereen liep door elkaar heen. Na een uur waren we het zat om naar ‘onze’ bus te zoeken en besloten we dat we dan maar een andere bus te pakken.
Maandagochtend was het helaas alweer tijd om de spullen in te pakken. De trein zou om 15.29 vertrekken dus we hadden nog even tijd om rustig te ontbijten en om nog wat spulletjes te kopen bij de Fake Market. Niet dat ik nou heel veel ruimte over heb om spullen mee terug te nemen ofzo, maar het is wel leuk om daar rond te lopen. ☺
Aan alles komt een eind, zo ook aan ons avontuur in Beijing. Vol goede moed zijn we de trein in gestapt, al gaat het nog spannend worden of we vanuit Shanghai terug naar Nantong kunnen. Wordt vervolgd!
Tot volgende week,
Veel liefs,
Laura
In mijn vorige blog eindigde ik dat ik helaas nog maar 1 dagje samen met mijn broer had. Die dag is echt voorbij gevlogen. ’s Ochtends heb ik hem een rondleiding over de campus gegeven en heb ik een aantal plekken laten zien waar ik vaak heen ga. (De bakker, Starbucks en Zoo Coffee). Aansluitend daaraan hebben we een bezoekje gebracht aan een van de weinig culturele hotspots in Nantong, namelijk een toren die hol is van binnen. Zelf had ik die toren al vaak zien staan maar nog nooit van dichtbij bekeken, ook wel eens leuk om te zien. ’s Middags had ik college, dus kon ik Stefan mooi het gebouw, het lokaal en enkele docenten laten zien. Helaas volgde toen het moment waarop we afscheid moesten nemen en Stefan terug ging naar het vliegveld in Shanghai. Wel heel fijn dat hij zijn backpack heeft achtergelaten en mijn koffer met een deel van mijn spullen alvast heeft meegenomen terug naar Nederland. Dat scheelt weer een hoop ellende over een paar weken!
De rest van de week hebben we eigenlijk gewoon een standaard college week gehad. Verschillende bedrijfsbezoeken stonden op de planning, nog steeds uitdagend om allemaal te zien. Vrijdag moesten we voor het eerst een presentatie in het Chinees geven. Dit was toch wel even iets lastiger en vooral uitdagender dan verwacht. Na enige stress van te voren, vooral over de uitspraak van de vele, op elkaar lijkende woorden, viel de presentatie alles mee. Het ging beter dan verwacht en nu kunnen we eindelijk zeggen dat we kunnen presenteren in het Chinees!
Na de presentaties hebben we snel onze spullen ingepakt en zouden we de bus naar Shanghai nemen om vervolgens door te reizen naar Beijing. Omdat ik nog ergens tussendoor mijn paspoort op de ambassade in Shanghai moest ophalen, leek me dit een geschikt moment om even tussendoor te doen. Helaas liep het allemaal iets anders dan verwacht en kon ik de hele ambassade niet meer vinden. Helemaal gedesoriënteert en zonder paspoort heb ik terug moeten haasten naar het treinstation want de trein zou spoedig vertrekken. Uiteindelijk heb ik een enorme sprint moeten inzetten om van de ene kant van het treinstation naar de andere kant te gaan met een massa mensen onderweg. Ik stond versteld van mijn eigen energie daarin, met nog een paar minuten over heb ik de trein gehaald, hoezee! Eenmaal in de trein begon de treinreis van ruim 5 uur. Gelukkig kwam er snel een Harry Potter karretje langs die ons kon voorzien van de nodige treinbieren. Je bent immers een student of niet ;) Aangekomen in Beijing hebben we snel een hapje gegeten op het station en zijn we door gegaan naar ons logeeradres. Gelukkig hebben we hier de vorige keer ook geslapen en konden we het gemakkelijk vinden. Uiteraard zijn we daarna meteen de kroeg in gedoken gevolgd door verschillende discotheken. Als het uitgaansleven ergens in China wel leuk is, dan is het wel in Beijing. Wederom een top avond hier gehad.
De volgende ochtend viel het allemaal ook iets zwaarder dan verwacht. We zouden rond 10 uur vertrekken naar het Summer Palace, helaas hebben we deze deadline niet gehaald. Toen we eenmaal opgestaan waren hebben we maar besloten om uit te brakken op een terras met een heerlijke bagel met roomkaas en zalm (ja, die hebben ze gewoon in Beijing!). Uiteindelijk waren we rond 15.00 uur in Summer Palace, evengoed nog tijd zat. Summer Palace is echt een enorme aanrader, ookal ligt het iets buiten de stad zelf. Het park heeft een groot meer waar je over kan varen of om heen kan lopen en boven op een heuvel ligt het paleis. Helaas kan je het paleis zelf niet in, maar de tocht er naartoe en het uitzicht is echt heel mooi! ’s Avonds wilden we het iets rustiger aan gaan doen. Dat was de planning, al is het wederom niet helemaal gelukt. Heel wat shotjes later lagen we alsnog netjes om 01.00 uur in bed, want de volgende dag moesten we echt vroeg op!
In de ochtend zat de sfeer er al goed in. Met de Nederlandse vlag op zak zijn we vertrokken richting de verzamelplaats voor de pendelbussen. De busbieren waren we helaas vergeten, maar de vlag hebben we wel mooi opgehangen. Ruim anderhalf uur later kwamen we aan bij de Chinese Muur en kwamen de eerste beats ons al tegemoet. In Nederland heb ik al heel wat festivals gezien, maar toch gaat het hier echt op z’n Chinees. Zo zouden de eerste optredens om 13.00 uur beginnen maar het terrein voor het podium was lange tijd afgesloten (??). Daarbij kon je tot 16.00 uur geen alcohol kopen, alleen water of tonic JOEPIE! Gelukkig hebben we ons vermaakt bij het andere podium tot we naar het hoofdpodium konden. Ik weet niet hoe het ons gelukt is, maar bij het optreden van Don Diablo stonden we helemaal voor het podium met de vlag, zoooo gaaf. De sfeer was er goed, iedereen liep met vlaggen rond of had andere gekke outfits aan. Toch had ik het idee dat een groot deel van de Chinese bevolking niet weet hoe zoiets werkt en stonden daar op torenhoge naaldhakken, succes daarmee! Nederland was er goed vertegenwoordigd met Don Diablo, Afrojack en Armin van Buuren op het podium en Heineken als hoofdsponsor. Het festival was echt te gek, zo gaaf om een bijzondere mix tussen een festival en cultuur mee te maken. Helaas begon het halverwege de dag mega hard te regenen, alles en iedereen raakte doorweekt. Tijdens het schuilen ontstond er voor onze plek een enorm diepe kuil met water. Heel fijn om te zien hoe al die meiden met hoge hakken daar languit in de plas vielen. Maakte de regen toch nog een beetje goed ;) Toen het donker begon te worden, werd een deel van de Chinese Muur verlicht, zo bijzonder! Na de eind show van Armin was het tijd om terug te gaan met de bus, dat was een chaos. Niet duidelijk aangegeven welke bus wat is en iedereen liep door elkaar heen. Na een uur waren we het zat om naar ‘onze’ bus te zoeken en besloten we dat we dan maar een andere bus te pakken.
Maandagochtend was het helaas alweer tijd om de spullen in te pakken. De trein zou om 15.29 vertrekken dus we hadden nog even tijd om rustig te ontbijten en om nog wat spulletjes te kopen bij de Fake Market. Niet dat ik nou heel veel ruimte over heb om spullen mee terug te nemen ofzo, maar het is wel leuk om daar rond te lopen. ☺
Aan alles komt een eind, zo ook aan ons avontuur in Beijing. Vol goede moed zijn we de trein in gestapt, al gaat het nog spannend worden of we vanuit Shanghai terug naar Nantong kunnen. Wordt vervolgd!
Tot volgende week,
Veel liefs,
Laura
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
