Week 12
Door: Laura de Haan
Blijf op de hoogte en volg Laura
12 Mei 2014 | China, Nantong
Hoi allemaal,
Na een drukke week in de steden Shanghai, Hangzhou en Huangshan (Yellow Mountains), was het maandag weer tijd om naar de dagelijkse colleges te gaan, wasjes te draaien en vooral weer even gezond eten. Vooral dat gezonde eten blijkt moeilijk te zijn als je steeds op pad bent!
Dinsdagmiddag was het na een lesje handwerken tijd om een bezoek te brengen aan het grote bedrijvencomplex HLA in Wuxi. Dit bedrijf was echt zo massaal dat ze naast het produceren en transporteren van kleding ook een volledige manege met 400 paarden, eigen opleidingscentra en een uitgaansgelegenheid hadden. Nog steeds ben ik er niet helemaal over uit waarom ze zoveel paarden hebben, maar het zag er wel super-de-luxe uit. De rondleiding was ongeveer met 10 hoge bazen vanuit zowel mijn college als van het bedrijf. Al vrij snel lieten ze merken dat ze graag met ons wilden gaan zuipen tijdens het diner. (Dat we een diner hadden waren ze ons voor het gemak ‘even vergeten te vertellen’). Tijdens het eten deden er redelijk wat awkward momenten voor als ze ons een adtje (Cambé) wodka wilden laten trekken volgens de Chinese tradities. Normaal doe ik uit beleefdheid mee maar dit keer heb ik nog nooit zo demonstratief m’n hakken in het zand gezet door vooral niet te drinken. Het was namelijk maar al te duidelijk dat ze er iets andere bedoelingen bij hadden dan wij dat hadden. Einde van het verhaal was dat zij allemaal laveloos aan tafel lagen te snurken en wij vrolijk naar huis gingen. ☺
Woensdagochtend had ik Chinese les en ik vond het eigenlijk wel heel leuk om Roos te laten zien hoe zo’n les gaat. Gelukkig mocht ze een lesje mee volgen, al was het voor haar allemaal redelijk vaag en klonk alles hetzelfde. Deze dag hadden we alleen Chinese les (van 9.40-11.15 uur) en de rest van de dag waren we vrij. Voor deze avond hadden wij de drie Chinese meisjes van de weeflessen uitgenodigd om bij ons te komen eten. Wij wilden ze wat Nederlandse hapjes voorschotelen dus op naar de supermarkt. Met het halve bedrag gespendeerd te hebben aan de Baileys hebben we toch nog wat artikelen bij elkaar kunnen sprokkelen om wat Nederlandse hapjes te kunnen maken. Na de supermarkt zijn we gaan koffiedrinken en was het het plan om super gave weekend plannen te bedenken. Dat was nog best lastig, want in de omgeving hebben we onderhand alles al gezien en het weerbericht voor het zuiden was ook niet ideaal. Wat een luxe positie! Na het koffiedrinken zijn Roos en ik naar de Wolff Mountain geweest. Dit is een grote Boeddhistische berg in Nantong waar je een prachtig uitzicht hebt over de rivier en de stad. Vanuit de college zijn we daar al eens eerder geweest maar toen was het zo mistig en veel smog dat er niets van het uitzicht te zien was. Nu was het weer heel goed en konden we echt prachtig over de stad kijken.
’s Avonds kwamen de Chinese meisjes langs en waren we heel benieuwd wat ze van onze aardappels, wraps en salade zouden vinden. Al snel bleek dat vooral de salade niet heel populair maar was het zeker gezellig. Ik wilde Roos nog graag de KTV (karaokebar) laten zien, dus na het eten zijn we daar heen geweest. Het was een gezellige avond waarin Roos heel wat heeft meegekregen van de Chinezen.
De volgende ochtend was het helaas alweer tijd om naar het busstation te gaan en afscheid te nemen van Roos. De tijd is voorbij gevlogen maar het was zeker de moeite waard en hebben we veel verschillende dingen kunnen doen! ’s Avonds hadden we wederom een etentje en dit keer was het met alle buitenlanders van de campus (oké dat zijn wij drie met drie Australische docenten). Wij gingen er met enige tegenzin heen gezien het vorige etentje met de docenten maar hopelijk zou dit leuker worden. Het eten bestond voornamelijk uit vis, schelpdieren, oesters en andere vissoorten. Na enkele flessen wijn werden vooral de Australiërs iets te uitbundig en maakten genoeg ongepaste opmerkingen die de Chinezen niet echt konden waarderen. Grappig dat het nu een keer andersom was, buitenlanders in de meerderheid. Het was dit keer gelukkig wel een leuk etentje! ☺
Ik denk dat alle etentjes op de Chinese manier ervoor gezorgd heeft dat we allemaal ziek geworden zijn. Bij die etentjes prikt iedereen met zijn/haar stokjes in het eten en steekt dat rechtstreeks in de mond. Als je er zo over na denkt is het verre van hygiënisch. Vrijdag voelde ik me al ziek worden en dat werd in het weekend helaas niet veel beter. Het was maar goed ook dat we niet iets heel leuks gepland hadden dit weekend, want Lianne en Judith lagen net zo ziek op bed.
Hopelijk zijn we volgende week allemaal weer beter en kunnen we er een iets ander weekend van maken.
Tot volgende week!
Na een drukke week in de steden Shanghai, Hangzhou en Huangshan (Yellow Mountains), was het maandag weer tijd om naar de dagelijkse colleges te gaan, wasjes te draaien en vooral weer even gezond eten. Vooral dat gezonde eten blijkt moeilijk te zijn als je steeds op pad bent!
Dinsdagmiddag was het na een lesje handwerken tijd om een bezoek te brengen aan het grote bedrijvencomplex HLA in Wuxi. Dit bedrijf was echt zo massaal dat ze naast het produceren en transporteren van kleding ook een volledige manege met 400 paarden, eigen opleidingscentra en een uitgaansgelegenheid hadden. Nog steeds ben ik er niet helemaal over uit waarom ze zoveel paarden hebben, maar het zag er wel super-de-luxe uit. De rondleiding was ongeveer met 10 hoge bazen vanuit zowel mijn college als van het bedrijf. Al vrij snel lieten ze merken dat ze graag met ons wilden gaan zuipen tijdens het diner. (Dat we een diner hadden waren ze ons voor het gemak ‘even vergeten te vertellen’). Tijdens het eten deden er redelijk wat awkward momenten voor als ze ons een adtje (Cambé) wodka wilden laten trekken volgens de Chinese tradities. Normaal doe ik uit beleefdheid mee maar dit keer heb ik nog nooit zo demonstratief m’n hakken in het zand gezet door vooral niet te drinken. Het was namelijk maar al te duidelijk dat ze er iets andere bedoelingen bij hadden dan wij dat hadden. Einde van het verhaal was dat zij allemaal laveloos aan tafel lagen te snurken en wij vrolijk naar huis gingen. ☺
Woensdagochtend had ik Chinese les en ik vond het eigenlijk wel heel leuk om Roos te laten zien hoe zo’n les gaat. Gelukkig mocht ze een lesje mee volgen, al was het voor haar allemaal redelijk vaag en klonk alles hetzelfde. Deze dag hadden we alleen Chinese les (van 9.40-11.15 uur) en de rest van de dag waren we vrij. Voor deze avond hadden wij de drie Chinese meisjes van de weeflessen uitgenodigd om bij ons te komen eten. Wij wilden ze wat Nederlandse hapjes voorschotelen dus op naar de supermarkt. Met het halve bedrag gespendeerd te hebben aan de Baileys hebben we toch nog wat artikelen bij elkaar kunnen sprokkelen om wat Nederlandse hapjes te kunnen maken. Na de supermarkt zijn we gaan koffiedrinken en was het het plan om super gave weekend plannen te bedenken. Dat was nog best lastig, want in de omgeving hebben we onderhand alles al gezien en het weerbericht voor het zuiden was ook niet ideaal. Wat een luxe positie! Na het koffiedrinken zijn Roos en ik naar de Wolff Mountain geweest. Dit is een grote Boeddhistische berg in Nantong waar je een prachtig uitzicht hebt over de rivier en de stad. Vanuit de college zijn we daar al eens eerder geweest maar toen was het zo mistig en veel smog dat er niets van het uitzicht te zien was. Nu was het weer heel goed en konden we echt prachtig over de stad kijken.
’s Avonds kwamen de Chinese meisjes langs en waren we heel benieuwd wat ze van onze aardappels, wraps en salade zouden vinden. Al snel bleek dat vooral de salade niet heel populair maar was het zeker gezellig. Ik wilde Roos nog graag de KTV (karaokebar) laten zien, dus na het eten zijn we daar heen geweest. Het was een gezellige avond waarin Roos heel wat heeft meegekregen van de Chinezen.
De volgende ochtend was het helaas alweer tijd om naar het busstation te gaan en afscheid te nemen van Roos. De tijd is voorbij gevlogen maar het was zeker de moeite waard en hebben we veel verschillende dingen kunnen doen! ’s Avonds hadden we wederom een etentje en dit keer was het met alle buitenlanders van de campus (oké dat zijn wij drie met drie Australische docenten). Wij gingen er met enige tegenzin heen gezien het vorige etentje met de docenten maar hopelijk zou dit leuker worden. Het eten bestond voornamelijk uit vis, schelpdieren, oesters en andere vissoorten. Na enkele flessen wijn werden vooral de Australiërs iets te uitbundig en maakten genoeg ongepaste opmerkingen die de Chinezen niet echt konden waarderen. Grappig dat het nu een keer andersom was, buitenlanders in de meerderheid. Het was dit keer gelukkig wel een leuk etentje! ☺
Ik denk dat alle etentjes op de Chinese manier ervoor gezorgd heeft dat we allemaal ziek geworden zijn. Bij die etentjes prikt iedereen met zijn/haar stokjes in het eten en steekt dat rechtstreeks in de mond. Als je er zo over na denkt is het verre van hygiënisch. Vrijdag voelde ik me al ziek worden en dat werd in het weekend helaas niet veel beter. Het was maar goed ook dat we niet iets heel leuks gepland hadden dit weekend, want Lianne en Judith lagen net zo ziek op bed.
Hopelijk zijn we volgende week allemaal weer beter en kunnen we er een iets ander weekend van maken.
Tot volgende week!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
